จุดเริ่มต้นของการสร้างอาชีพให้กับคนไทย เริ่มต้นจากลุงขาวเดินทางไปโฆษณาขายยาทั่วประเทศ ระหว่างเดินทาง ได้เห็นความยากลำบากของชาวบ้าน มีทั้งคนว่างงาน คนด้อยโอกาส และคนที่อยากจะสร้างอาชีพให้ตัวเอง แต่ไม่ได้มีความรู้และความเข้าใจที่ถูกต้อง จึงไม่สามารถต่อยอดพัฒนาและสร้างอาชีพตามที่ต้องการได้ ลุงขาวจึงได้รวบรวมความรู้ด้านวิชาชีพที่สั่งสมมาทั้งหมด จากการเดินทางจากถิ่นหนึ่งไปสอนให้ชาวบ้านอีกถิ่นหนึ่งโดยไม่คิดเงิน เพื่อให้ชาวบ้านมีรายได้ มีอาชีพที่เลี้ยงปากท้องของตัวเองและช่วยสร้างอาชีพให้กับชาวบ้านในชุมชนนั้นๆ

    โดยอาชีพที่ลุงขาวนำไปสอน ก็เป็นอาชีพง่ายๆ เช่น ทำโอ่งเก็บน้ำฝน หน้าแล้งจะได้มีน้ำใช้ หรือจะเป็นการทำลูกอม ให้เด็กๆ ในหมู่บ้านมีขนมกิน ทำขนมเค้ก และซ่อมจักรยาน เป็นต้น 

   รูปแบบของการสอนอาชีพจะเป็นลักษณะของการชักชวนให้เด็กๆ มาเรียนรู้ สนุกๆ แบบเล่นด้วยเรียนด้วย ส่วนของกลุ่มผู้ใหญ่ก็จะเป็นการสอนแบบแนะนำโดยใช้คำพูดหรือสำนวนสนุกสนานชวนให้ติดตามและสนใจ

   ในปี พ.ศ. 2508 ลุงขาวเริ่มก้าวเข้าสู่สื่อโทรทัศน์ จัดรายการแรกคือ "กระจกเงาเยาวชน" ซึ่งเป็นรายการที่นำเยาวชน ผู้ประพฤติดี มีความสามารถนำมาสัมภาษณ์ทางโทรทัศน์ เพื่อเป็นกำลังใจและเป็นตัวอย่างแก่เด็ก ต่อมาได้เปลี่ยนชื่อเป็น "รายการลุงขาวไขอาชีพ" ซึ่งมีเนื้อหาสาระสอดคล้องกับรายการทางวิทยุ

รายการ "ลุงขาวไขอาชีพ" ทั้งทางวิทยุและโทรทัศน์กลายเป็นรายการยอดนิยมที่มีผู้คนทั่วประเทศรู้จักและติดตามมากมาย

"หนึ่งคนเริ่ม หลายคนสานต่อ : มูลนิธิลุงขาวไขอาชีพ"

   ในปี พ.ศ. 2512 จอมพล ประภาส จารุเสถียร ศรัทธาในตัวลุงขาว ให้ คุณเชาวน์วัศ สุดลาภา เลขานุการของท่าน เตรียมสถานที่สันนิบาตเสรีชน อยู่ตรงข้ามโรงเรียนมาแตร์เดอี ให้ลุงขาวเปิดโรงเรียนสอนอาชีพแก่ประชาชน โดยได้ประกาศรับอาสาสมัคร วิทยากร ผู้สอนวิชาชีพต่างๆ มาร่วมกันเป็นอาจารย์ โดยไม่ได้รับค่าตอบแทน

เปิดสอนอาชีพทุกวันเสาร์-อาทิตย์ มีผู้สนใจมาเรียนครั้งหนึ่ง ราวๆ 300 - 500 คน แรกเริ่มใช้ชื่อว่า "โรงเรียนสัมมาอาชีพวิทยาทาน" จากนั้นเปลี่ยนเป็น "ชมรมสัมมาอาชีพวิทยาทาน" ภายหลังได้เปลี่ยนชื่อเป็น "ชมรมลุงขาวไขอาชีพ" และ "มูลนิธิลุงขาวไขอาชีพ" ตามลำดับ